Debiutancki obraz cudownego dziecka filmu, Leosa Caraxa, który w okresie pracy nad jego realizacją miał zaledwie dwadzieścia dwa lata. Opowiada on o młodym mężczyźnie, Alexie (Denis Lavant), który rozstał się ze swoją dziewczyną i z tego powodu popada w depresję. Pewnego dnia poznaje aktorkę (Mireille Perrier), która właśnie porzuciła swojego kochanka (Elie Poicard). Oboje próbują się odnaleźć w nowej sytuacji i zapomnieć o okrucieństwie codziennego życia. Znakomity formalnie hołd dla francuskiej nowej fali, a zarazem onirycznie beztreściowy- kolejna wariacja na temat "młodzi egzystencjaliści bez przyszłości". Zazwyczaj jeśli film totalnie mi się nie podoba, ale wiem, że po prostu nie trafił w mój gust, a być może jest perełką w swojego gatunku. 6/10
Komentarze
Prześlij komentarz