Reżyseria Andrzej Wajda: Piłat i Inni (1972)

Kolejna wersja "Mistrza i Małgorzaty". Tym razem Wajda dość luźno koncentruje się na jednym wątku - Piłata i Jezusa. Przy czym wszystko zostaje osadzone w współczesnych realiach. Widać tu np autostradę czy wysypisko śmieci. Są sceny takie jak np. wywiad z baranem prowadzonym na rzeź. Ale na największą uwagę zasługuje scena w której Judasz wydaje Jezusa, przez telefon, a następnie z aparatu (budka w mieście) wypada mu 30 srebrników ... Jeden z najdziwniejszych i ekstrawaganckich filmów Wajdy. Opowieść o proroku skazanym na śmierć poprzez ukrzyżowanie jednak nie on jest tu główną postacią a Piłat. Nie jest to łatwy film i można go interpretować na wiele sposobów choćby jako krytykę konsumpcjonizmu jednak realizacja w tym filmie leży zdjęcia i montaż są wręcz fatalne no ale w sumie to produkcja telewizyjną więc nie można było oczekiwać cudów. Nie do końca przekonała mnie ta wizja Wajdy jednak ją szanuję. 6/10.