Obejrzane na Ale Kino: Widzę, Widzę (2014) reż. Severin Fiala, Veronika Franz

Dziesięcioletni bracia bliźniacy, Lucas i Elias, spędzają wakacje w letnim domu. Są nierozłączni i niemal identyczni, mimo że jeden wygląda na bardziej strachliwego i wrażliwszego, ulega szalonym pomysłom nieokiełznanego brata. Ich matka wraca ze szpitala z twarzą owiniętą bandażami. Rozdrażniona, nieszczęśliwa i obolała nie przypomina dawnej słodkiej mamy, wprowadza we wspólne życie nowe zasady. Chłopcy z dnia na dzień nabierają podejrzeń, że nie jest tą, za którą się podaje. Tworzą opozycyjny front wobec jej coraz bardziej agresywnych zachowań. By odkryć, co stoi za obcością matki, sięgną po drastyczne środki.Film bardzo przewleczony, dla tych co są w stanie przenudzic się 1'15 by wciągnąć się w ostatnie 20 minut. I zakończenie które dość przewidywalne to jednak podnosi moja ocenę za całość filmu. Na pewno nie jest to horror, co najwyżej thriller psychologiczny o konwencji dramatu. Nie ma tu akcji, napięcia, adrenaliny. Nie jest to film do którego chciałbym wrócić.Dobry austriacki thriller psychologiczny. Miejscami przegięty i nieodporny na dłużyzny, ale końcówka to prawdziwa miazga. No i wyraziste role bliźniaków. 6/10