„Wesele” jest opowieścią o społeczeństwie, narodzie, o zbiorowości. Dziś, sto lat po odzyskaniu niepodległości, wszystkie społeczne debaty krążą wciąż wokół polskiej religijności, mitów i walk narodowo-wyzwoleńczych, niepodległości, polskiej rodziny, sztuki i zróżnicowanego, skonfliktowanego społeczeństwa. Stanisław Wyspiański w swoim dramacie profetycznie zrobił miejsce na to, co gorzkie, trudne i wzniosłe w polskiej historii. W zapisie polskich traum z roku 1900 znalazło się miejsce także i na te, które dopiero miały nadejść. Wawrzyniec Kostrzewski realizuje spektakl opierając się na teatralnej umowności, uruchamiając wyobraźnię widza poprzez niedopowiedzenie, plastyczny skrót, symbol, skupiając się na aktorze i słowie. Struktura dramatu Wyspiańskiego wręcz nakazuje poruszać się między czasami, znaczeniami i przestrzeniami. To jedna z zachęt do odważniejszego otwarcia się na symbolizm i do przeprowadzenia głębszej analizy pod kątem współczesności.(TVP)
Komentarze
Prześlij komentarz