Przesłuchana Dyskografia: Foo Fighters (USA)

Foo Fighters – amerykański zespół rockowy założony przez perkusistę Nirvany Dave'a Grohla w 1995. Nazwa grupy pochodzi od niewyjaśnionego do dzisiaj zjawiska z czasu II wojny światowej – Foo fighter.

Zespół zdobył międzynarodowe uznanie tworząc wiele hitów na czele z This Is a Call, Everlong, Learn to Fly, All My Life, Times Like These, Best of You, DOA, The Pretender i Long Road to Ruin . Trzy ich albumy There Is Nothing Left to Lose, One by One i Echoes, Silence, Patience & Grace zostały uhonorowane Nagrodą Grammy w kategorii Best Rock Album (w sumie zespół otrzymał ich 11). Zespół ma na swoim koncie wiele ścieżek dźwiękowych, czego przykładem może być piosenka "The One" do filmu Orange County.

Zespół ten został sklasyfikowany na 72 miejscu pozycji listy 100 Greatest Artists of Hard Rock sporządzonej przez VH1[3]. Czytelnicy magazynu Teraz Rock uznali grupę za 6 zespół roku 2007Po śmierci Kurta Cobaina w 1994 Grohl zagościł w studiu Roberta Langa w Seattle z przyjacielem producentem Barrettem Jonesem. Z wyjątkiem partii gitary w "X-Static" granej przez Grega Dulli z Afghan Whigs, Grohl grał na każdym instrumencie i śpiewał we wszystkich piosenkach. Ściągnięty do Capitol Records przez byłego A&R Nirvany (i właściciela Capitol Records) Gary'ego Gersha, Grohl zmiksował swoje dema profesjonalnie i wydał na debiutanckim albumie Foo Fighters.

Grohl nie chciał, żeby Foo Fighters stał się projektem jednoosobowym, dlatego starał się stworzyć grupę, która wspomagałaby album. Początkowo kolega z byłej grupy Krist Novoselic był głównym kandydatem do zespołu, ale obaj bali się, że będą postrzegani jako reinkarnacja Nirvany. Słysząc pogłoski o rozpadzie grupy Sunny Day Real Estate, Grohl zatrudnił ich basistę Nate Mendela oraz perkusistę Williama Goldsmitha. Pat Smear, który był nieoficjalnym członkiem Nirvany po wydaniu In Utero, został wcielony jako drugi gitarzysta, tym samym dopełniając grupę. Foo Fighters zagrali swoją pierwszą trasę koncertową na wiosnę 1995.

Pierwszy singel grupy This Is a Call został wydany w czerwcu 1995, a debiutancki album - miesiąc później. I'll Stick Around, For All the Cows i Big Me zostały wydane jako single w następnych miesiącach. W tym czasie zespół poświęcił się promowaniu tego albumu, zawitał m.in. na znanym festiwalu Reading. Na początku trasy po Wielkiej Brytanii zespół zagrał także na Brixton Academy.Szukając perkusisty, Grohl skontaktował się z Taylorem Hawkinsem, perkusistą Alanis Morissette, z pytaniem czy ten mógłby kogoś zarekomendować. Grohl był zaskoczony, gdy Hawkins zgłosił samego siebie. Hawkins zadebiutował w Foo Fighters w momencie wydania albumu. We wrześniu 1997 podczas MTV Video Music Awards Pat Smear ogłosił swoje odejście z grupy i jednocześnie przedstawił swojego następcę, byłego kolegę Grohla z zespołu Scream Franza Stahla. W czasie nagrywania trzeciego albumu Stahl odszedł z zespołu z powodu różnicy zdań. Grupa przesłuchała sporą ilość potencjalnych gitarzystów i zdecydowała się na Chrisa Shifletta, który wcześniej występował w No Use for a Name i Me First and the Gimme Gimmes. Shiflett początkowo przyłączył się do grupy tylko jako gitarzysta koncertowy. Status stałego członka grupy osiągnął w momencie nagrywania przez zespół czwartego albumu.

Aktualny skład
Dave Grohl – śpiew, gitara rytmiczna, perkusja
Taylor Hawkins – perkusja, instrumenty perkusyjne, wokal wspierający (od 1997)
Nate Mendel – gitara basowa
Chris Shiflett – gitara prowadząca, wokal wspierający (od 1999)
Pat Smear – gitara, wokal (1995–1997,2006-...)
Rami Jaffee – klawisze (2006-2015 jako muzyk koncertowy, od 2017 członek zespołu)
Byli członkowie
William Goldsmith – perkusja, instrumenty perkusyjne (1995–1997)
Franz Stahl – gitara, wokal (1997–1999)

Albumy studyjne
Foo Fighters (1995)
The Colour and the Shape (1997)
There Is Nothing Left to Lose (1999)
One by One (2002)
In Your Honor (2CD, 2005)
Echoes, Silence, Patience & Grace (2007)
Wasting Light (2011)
Sonic Highways (2014)
Concrete and Gold (2017)