Top 10 Zgrupowania malarzy

1. Prerafaelici - Prerafaelici (ang. Pre-Raphaelites, Pre-Raphaelite Brotherhood) – stowarzyszenie artystyczne założone w Londynie w 1848 przez studentów Royal Academy of Arts Johna Everetta Millais’a, Williama Hunta, Dantego Gabriela Rossettiego i jego brata Williama Michaela, do których dołączyli później malarze James Collinson, literat Frederic George Stephens, rzeźbiarz Thomas Woolner, a nieco później Walter Howell Deverell i Charles Allston Collins. Z grupą związany był także malarz Ford Madox Brown. Występowali przeciwko wiktoriańskiej, czysto akademickiej sztuce i głosili program sztuki odrodzonej moralnie, wzorowanej na twórczości mistrzów wczesnego włoskiego renesansu. Program grupy oparty był na poglądach Johna Ruskina oraz idei odnowy sztuki poprzez sięgnięcie do twórczości włoskich mistrzów wczesnorenesansowych i Williama Blake'a. Z jednej strony urzekała ich wizja średniowiecza, z drugiej usiłowali się zmierzyć z problemami swoich czasów. Ich twórczość pokrewna była działalności niemieckiej grupy nazareńczyków.

2. Pieriedwiżnicy - Pieriedwiżnicy (ros. Передвижники), Towarzystwo Objazdowych Wystaw Artystycznych (ros. Товарищество передвижных художественных выставок) – rosyjska grupa artystyczna, powstała w 1870 w Petersburgu. Skupiała głównie absolwentów szkoły petersburskiej, malarzy i rzeźbiarzy. Powstałe z inicjatywy Iwana Kramskoja, Grigorija Miasojedowa, Mikołaja Ge oraz Wasilija Pierowa Stowarzyszenie miało na celu popularyzację sztuki narodowej przepojonej dążeniami postępowymi. Tematyką prac były pejzaże, malarstwo historyczne, sceny rodzajowe i portrety, ukazywana była ciężka dola ludu i zacofanie Rosji

3. Gruppa - grupa artystyczna założona w 1982 przez absolwentów warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych reprezentujących nurt nowej ekspresji. Utworzyli ją Ryszard Grzyb, Paweł Kowalewski, Jarosław Modzelewski, Włodzimierz Pawlak, Marek Sobczyk i Ryszard Woźniak.

4. Section d’Or (złoty podział) – ugrupowanie artystyczne założone w październiku 1912 przez kubistów zafascynowanych proporcją i rozmieszczeniem form geometrycznych w sztuce. Głównymi członkami grupy byli: Jacques Villon, Robert Delaunay, Marcel Duchamp, Raymond Duchamp-Villon, Albert Gleizes, Juan Gris, Roger de La Fresnaye, Louis Marcoussis, Jean Metzinger, Francis Picabia, Fernand Léger, František Kupka i Andre Dunoyer de Segonzac. Nazwę zaproponował Jacques Villon po przeczytaniu dzieła Leonarda da Vinci o tytule Traktat o malarstwie. Opracował on wraz z innymi założenia teoretyczne tego ruchu artystycznego.

5. Grupa Wprost - Grupa Wprost – krakowska grupa artystyczna założona w 1966 roku. W tym samym roku odbyła się pierwsza wspólna wystawa. Charakterystyczne dla wczesnej twórczości jej członków było nawiązywanie do brutalnego ekspresjonizmu Andrzeja Wróblewskiego. Grupę założyli absolwenci Wydziału Malarstwa Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie: Maciej Bieniasz, Zbylut Grzywacz, Leszek Sobocki, Jacek Waltoś i Barbara Skąpska (która po roku przestała brać udział w wystawach grupy).

6. Grupa Zamek – lubelska grupa artystyczna powstała w 1957 roku, działająca początkowo jako Koło Młodych Plastyków. Największą rolę odegrali w niej krytyk Jerzy Ludwiński oraz artyści: Włodzimierz Borowski, Tytus Dzieduszycki, Jan Ziemski i Ryszard Kiwerski którzy tworzyli w nurcie malarstwa materii i są zaliczani do najważniejszych przedstawicieli malarstwa tego typu w Polsce. Grupa wydawała czasopismo Struktury pod redakcją Jerzego Ludwińskiego. Skończyła swoją działalność w roku 1960. Grupa uformowała się wśród studentów historii sztuki Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego. Należący do niej artyści byli amatorami. Dzięki temu ich dzieła wprowadzały pewną świeżość w ówczesny świat sztuki, odcinając się od koloryzmu panującego w akademiach. Malarze nawiązywali do rozmaitych zachodnich nurtów sztuki współczesnej – surrealizmu, informelu, kubizmu. Próbując określić wspólne elementy malarstwa lubelskich twórców Jerzy Ludwiński pisał: Jeżeli przeciwstawienie się akademizmowi sztuki oficjalnej i tęsknota za twórczością inną może być uważana za program, to taki jest program lubelskich plastyków, Liczebność grupy stopniowo malała. Wielu członków szybko porzuciło malarstwo. W ostatniej wystawie, w Paryżu, uczestniczyli już tylko W. Borowski, T. Dzieduszycki i J. Ziemski. Każdy z nich, po rozpadzie grupy, rozwijał własną indywidualną twórczość.

7.Hagenbund - – austriacki ruch artystyczny działający w Wiedniu, skupiał wokół siebie malarzy. Nazwa powstała od nazwiska Josefa Haagena, właściciela lokalu "Zum Blauen Freihaus", w którym tradycyjnie od końca XIX wieku spotykało się niezależne środowisko młodych malarzy. Swoją działalność artyści zainicjowali w 1900 r., na trzy lata przed Vienna Secession. Hagenbund w zamyśle miał być ruchem buntu przeciwko skostniałej, jak twierdzili twórcy, sztuce. Twórcami formacji byli Heinrich Lefler oraz Joseph Urban. W 1902 r. młodzi artyści wystawili swoje obrazy w prywatnej galerii Miethke. Wystawa eksponująca awangardowe kierunki w malarstwie zwróciła uwagę wiedeńskiej publiczności. W latach 1912-1913 poprzez działania takich artystów jak Oskar Kokoschka, Egon Schiele czy Anton Kolig współtworzących Hagenbund ruch stracił akceptację magistratu, jednakże cały czas stanowił forum niezależnej sztuki. W 1913 r. miasto zaprzestało dzierżawy Künstlerhausu, negatywnie do sztuki nowoczesnej odnosił się również następca tronu Franciszek Ferdynand. W latach dwudziestych i trzydziestych XX wieku Hagenbund wraz ze środowiskiem Wiener Sezession stanowił jedną z najważniejszych austriackich formacji malarskich. Swojej działalności artyści zaprzestali po 1938 roku.

8. Macchiaioli – grupa artystyczna włoskich malarzy z Toskanii, działająca w drugiej połowie XIX wieku. Artyści z tej grupy, łamiąc konwencje, malowali w plenerze, by w najwierniejszy sposób odtworzyć naturalne światło i kolory. Grupa macchiaioli wyprzedziła impresjonistów, którzy w latach 60. XIX wieku realizowali podobne założenia we Francji. Najbardziej znani reprezentanci tej grupy to Giovanni Fattori, Silvestro Lega, Giuseppe Abbati i Telemaco Signorini. Nazwa grupy pochodzi od włoskiego słowa macchia oznaczającego plamę. Artyści często spotykali się w Caffè Michelangiolo we Florencji

9.Grupa Ładnie – nieformalna grupa artystyczna, założona w Krakowie w 1996 roku i działająca do 2001. Artyści spotkali się na zajęciach rysunkowych prowadzonych przez Marka Firka. Józef Tomczyk pracował tam jako model. Rafał Bujnowski, Marcin Maciejowski i Wilhelm Sasnal początkowo byli studentami architektury, ale postanowili przenieść się na ASP w Krakowie, gdzie uformowała się ostatecznie grupa. Nazwa wzięła się od ulubionego powiedzenia jednego z profesorów ASP: No dobrze. Ładnie, jakim komentował prace studentów. Grupa wydawała "Słynne Pismo we Wtorek".

10. Szkoła monachijska, monachijczycy – grupa malarzy działających od połowy XIX w. do 1914 w Monachium; określenie nieprecyzyjne, lecz przyjęte w literaturze przedmiotu.