Film bezkamerowy Test (1971) powstał w wyniku wykonania przez Robakowskiego kilkudziesięciu dziur w nieprzeźroczystej taśmie filmowej. Tego typu konstrukcja sprawia, iż podczas projekcji film przepuszcza naturalne, silne światło lampy projektora filmowego, które „atakuje” widza, „uwieczniając się” niejako na siatkówce jego oka. Artysta, wywołując w tym „migoczącym” filmie zjawisko powidoku, bada fizjologiczny wymiar procesu percepcji obrazu filmowego.
Komentarze
Prześlij komentarz