Epitafium: Wojciech Karolak (ur. 28 Maja 1939 zm. 23 Czerwca 2021)

Wojciech Krzysztof Karolak (ur. 28 maja 1939 w Warszawie, zm. 23 czerwca 2021) – polski muzyk jazzowy, pianista, kompozytor, saksofonista altowy i tenorowy, aranżer, wirtuoz organów Hammonda. Urodził się w Warszawie jako syn profesora Akademii Sztuk Pięknych Jerzego Karolaka i Marii z domu Kotschy-Orwid, córki Józefa Orwida. Kariera muzyczna Wojciecha Karolaka zaczęła się w 1958, kiedy nawiązał współpracę z zespołem Jazz Believers, jako saksofonista. W zespole tym występowali także Jan Ptaszyn Wróblewski oraz Krzysztof Komeda. W latach 1959–1960 grał na saksofonie w grupie The Wreckers pod kierownictwem Andrzeja Trzaskowskiego. W 1961 poświęcił się grze na fortepianie w zespole Andrzeja Kurylewicza. Współpracował także z Swingtetem Jerzego Matuszkiewicza. Był też aranżerem i kompozytorem Studia M-2 i Big Bandem Polskiego Radia. W 1962 założył The Karolak Trio (wspólnie z Andrzejem Dąbrowskim) i wydał pierwszą autorską płytę. Od 1963 współpracował z Janem "Ptaszynem" Wróblewskim w zespole Polish Jazz Quartet. W 1964, jako jego pianista wystąpił w odcinku specjalnym niemieckiego programu telewizyjnego Jazz – gehört und gesehen (program pt. Jazz in Poland w reż. Janusza Majewskiego prezentował dokonania najważniejszych wykonawców krajowej sceny jazzowej)[2]. W 1966 wyjechał do Szwecji, gdzie dorabiał, grając w klubach i restauracjach. W 1973 stał się właścicielem organów Hammonda-B3. W latach 1973–1978 współpracował z Janem Ptaszynem Wróblewskim w zespole Mainstream. Zimą 1976 roku wziął udział w warsztatach jazzowych „Radost '76” w Mąchocicach k. Kielc, co zostało uwiecznione w filmie dokumentalnym pt. „Gramy Standard!” w reż. Andrzeja Wasylewskiego[3][4]. W latach 80. XX wieku razem z Tomaszem Szukalskim i Czesławem Bartkowskim stworzył formację Time Killers. Wspólnie nagrali album, który został uznany (w ankiecie krytyków „Jazz Forum”) za najlepszą płytę jazzową dekady. Przez wiele lat współpracował z Januszem Muniakiem, czego efektem była m.in. płyta Spotkanie. W 1988 Karolak brał udział w nagraniu płyty Obywatela GC Tak! Tak!, grał tam na organach Hammonda. Od lat 90. XX wieku współpracował regularnie z Jarosławem Śmietaną, z którym nagrał kilka albumów. Udziela się także w projektach jazzowych Piotra Barona i Zbigniewa Lewandowskiego, w projekcie gospel Magdy Piskorczyk W hołdzie Mahalii Jackson, a także występuje jako członek zespołu Guitar Workshop Leszka Cichońskiego. Eksperymentował również jako kompozytor muzyki filmowej. Jednym z obrazów, do którego pisał muzykę, była Konopielka w reżyserii Witolda Leszczyńskiego, do której napisał m.in. bardzo charakterystyczny motyw, oddający specyfikę barokowej, polifonicznej muzyki organowej. Pisał też muzykę do tekstów żony. W 2007 roku pojawił się w filmie Ryś w roli Boogiewoogiewicza.