H.G. Wells - Wehikuł Czasu

„Wehikuł czasu”, wydany po raz pierwszy w 1895 roku, to jedna z najważniejszych powieści w historii światowej literatury science fiction. Fabuła skupia się na losach naukowca, Podróżnika w Czasie, który za pomocą własnoręcznie skonstruowanego urządzenia udaje się w odległą przyszłość, gdzie spotyka dwie odmienne rasy ludzkie – Elojów i Morloków. Autor, podobnie jak w większości swoich powieści, stawia w niej pytanie o wizję rozwoju ludzkości i to nie tylko w kontekście naukowo-technicznym, ale przede wszystkim społecznym. Zagadnienia teorii ewolucji łączy z wizją walki klas, nierówności społecznych, feminizmu. Debiutancka, a zarazem niezwykle wizjonerska, niepokojąca, ponadczasowa – jedna z najbardziej znanych powieści Herberta George’a Wellsa.Kolejna książka Wellsa przeczytana i podobała mi się jeszcze bardziej niż poprzednia. Tym razem przenosimy się w odległą przyszłość i obserwujemy oczami Podróżnika w Czasie jak wygląda świat w roku 802 701. Widzimy jak dalej wyewoluował gatunek ludzki, język i jego składnia oraz do czego doprowadziło dążenie do ujarzmienia natury i podporządkowania jej sobie. Wizja Wellsa jest zasadniczo przerażająca. Podróżnik oczekiwał spotkania inteligentnego gatunku, silnie rozwiniętego pod względem społecznym i gospodarczym oraz zobaczenia cudów techniki, których nie mógłby pojąć. Rzeczywistość jest jednak daleka od jego wyobrażeń. Zarówno bohater jak i czytelnik jest wręcz rozczarowany tym co widzi. Obserwujemy społeczeństwo Elojów i próbujemy wyciągnąć wnioski, jednak nie wszystko jest takie proste i oczywiste jak się wydaje. Zostajemy doprowadzeni do Morloków, ale kim oni są i co robią już zdradzać nie będę.Wells przedstawia nam jeszcze jedną wizję świata. Po pobycie w roku 802 701 Podróżnik przenosi się jeszcze do roku 30-milionowego. To co tam spotyka jest jeszcze bardziej przerażające. Okazuje się, że Ziemia zastygła w bezruchu a bohater jest świadkiem jej końca. Opis tego świata, kolokwialnie mówiąc, rozłożył mnie. Już pomijając samą wizję, atmosfera jaka tutaj została stworzona była tak niesamowicie mroczna i ciężka, że tylko żałowałam, że była to najkrótsza część powieści.