Montfermeil, które pulsuje od napięć, gniewu i niepewności to miejsce, w którym nawet niewinny psikus może okazać początkiem rewolucji.Brakowało mi w tym filmie efektu "wow!", ale to nie zmienia faktu, że to naprawdę dobre kino. Źle się dzieje we Francji - to byłby bardziej odpowiedni tytuł.Oglądałem wbity niemalże w fotel. W poczuciu przerażenia i bezsilności. To film bardzo autentyczny w sposobie, w jaki oddaje poczucie bezradności, strachu i atawistycznej wręcz potrzeby odwetu doświadczanej przez ludzi, którzy są ofiarami nieuzasadnionego nadużycia władzy. Ale jednocześnie cenię ten film za to, że nie ma jednak prostego podziału na tych dobrych, uciśnionych i tych złych. Są tu tylko zwykli ludzie, którzy na codzień żyją w świecie przemocy - i policjanci i mieszkańcy tej dzielnicy i dzieciaki. Wszyscy są tu w taki czy inny sposób ofiarami i każdy może stać się oprawcą. Złem jest tak skonstruowany świat. I to się pewnie nie zmieni.
Komentarze
Prześlij komentarz