Przesłuchana Dyskografia; Testament (USA)

Testament – amerykańska grupa muzyczna wykonująca thrash metal. Powstała w 1983 roku w San Francisco, początkowo pod nazwą Legacy.Historia grupy rozpoczęła się latem 1983 roku, gdy początkujący perkusista Louie Clemente wyruszył z Los Angeles do San Francisco w poszukiwaniu muzyków do własnego zespołu[potrzebny przypis]. Kilka dni później pojawił się w domu gitarzysty Erica Petersona. Obydwaj rozpoczęli próby w małym pokoju w domu Erica, grając m.in. utwory Motörhead i wykonawców NWOBHM, opracowując także pierwsze własne pomysły. Żaden z nas nie był wtedy dobrym muzykiem. Nie mieliśmy doświadczenia, graliśmy dosyć krótko. Wiedzieliśmy tylko, że chcemy grać bardzo szybki heavy metal. Wkrótce dołączył do nas mój kuzyn Derrick Ramirez także gitarzysta. Zaczęliśmy już wtedy myśleć jedynie o własnym materiale. Eric Peterson Od tej pory w zespole pojawiali się i znikali nowi muzycy. Ten stan trwał do czasu, gdy zjawił się wśród nich wokalista Steve „Zetro” Sousa. Wkrótce sprowadził on basistę Grega Christiana. Po ustaleniu składu zespołowi nadano nazwę Legacy[potrzebny przypis]. Kiedy wydawało się, że grupa jest już gotowa do pracy, pojawiły się nowe problemy personalne. Derrick, grający z nami w tym czasie, miał kłopoty z dziewczyną i opuścił nas. Zastąpił go Alex Skolnick. Wkrótce rozstaliśmy się z następnym z nas. Tym razem odszedł uwikłany w prywatne kłopoty Louie. Na jego miejsce przyszedł Mike Ronchette. W tym składzie nagraliśmy taśmę demo z czterema utworami – „Burnt Offerings”, „Reign of Terror”, „Alone in the Dark” i „Raging Waters”. Praca w studiu przebiegała znakomicie. Ludziom spodobała się nasza taśma. Jednak praca w grupie nie układała się najlepiej. Mieliśmy kłopoty z Mikiem Ronchette. Przychodził na próby pijany i ciągle chciał zmieniać partie perkusji. Dla niego najważniejsze było, aby grać wszystko z prędkością trzystu mil na godzinę. Na szczęście Louie pozbierał się, wziął w garść i po pewnym czasie powrócił do zespołu. Przyjęliśmy go warunkowo na dwa tygodnie, lecz szybko doszliśmy do wniosku, że powinien z nami zostać na stałe. Nie wiem jak on to zrobił, ale po powrocie był o sto procent lepszy technicznie niż przed odejściem. Nareszcie mieliśmy skład, w którym mogliśmy nagrać płytę. Eric Peterson Po ukazaniu się taśmy demo i zaistnieniu na scenach kalifornijskich klubów, okrzyknięto grupę jednym z najlepszych zespołów jaki pojawił się w Bay Area od czasu Metalliki i Exodusu. Niemal wszystkie heavymetalowe wytwórnie płytowe z USA stanęły w kolejce, by podpisać kontrakt z Legacy. Wśród nich była także firma Megaforce. John i Marsha Zazula zorganizowali grupie kilka koncertów z Anthrax. Kiedy planowano już podpisanie kontraktu, wydarzyła się rzecz, która zszokowała muzyków, stawiając wówczas pod znakiem zapytania przyszłość zespołu. Eric: – „Najpierw usłyszałem o kłopotach w Exodusie. Wiedziałem, że Exodus chce się pozbyć swojego wokalisty Paula Baloffa. Potem usłyszałem plotki o tym, że nasz Zet ma go zastąpić. Nie mogłem w to uwierzyć. Odbyliśmy ze Steve’em męską rozmowę. Powiedziałem: Nie! człowieku, mamy nagrywać płytę. Zet był zrozpaczony, nawet płakał, ale zdania nie zmienił. To była noc przed ostatnim naszym wspólnym koncertem. Wiele osób radziło nam, żebyśmy zagrali tę sztukę bez Zeta. Przestrzegali nas, że przyjdą fani Exodusu, którzy dotąd byli także naszymi fanami i zemszczą się na Zecie za to, że śmiał w tamtym zespole zastąpić Baloffa. Nie słuchaliśmy ich i wyszliśmy na scenę w pełnym składzie. To był zupełnie niezły show, ale rzeczywiście aż do piątego utworu ludzie siedzieli odwróceni do Zeta tyłem. To go strasznie wkurzyło. W pewnym momencie nie wytrzymał, zeskoczył z estrady i zaczął bić się z jakimś facetem... Wkrótce opuścił Legacy”. Alex Skolnick: – „To wydało mi się nieprawdopodobne. Zet był tak zaangażowany w działalność zespołu, że gdybym miał zgadywać kto pierwszy opuści grupę, znalazłby się na końcu listy”. Eric: – „Spytałem go o przyczyny. Powiedział, że chce podpisać kontrakt z dużą wytwórnią, by rzucić swoją codzienną pracę. Mówił, że Exodus niedługo już taki kontrakt podpisze. Nie chciał męczyć się latami z Legacy”. Publiczność i zespoły, czyli tzw. metalowa scena undergroundowa z Bay Area San Francisco uważana była za najbardziej zintegrowaną na świecie. Publiczność dopingowała wszystkie grupy z okolicy, a zespoły potrafiły nawet pomagać sobie czasami przy pisaniu muzyki. Wszyscy bardzo lubili Baloffa – był on, jak cały Exodus, legendą tego środowiska. Wyrzucenie Paula z zespołu groziło rozpadem wśród metalowców z San Francisco. Eric: – „Ludzie stanęli po stronie Baloffa. Przez Steve’a byliśmy bezpośrednio w to zaangażowani. Nasze stosunki z Exodusem uległy wówczas pogorszeniu. Dopiero po pewnym czasie wszystko ucichło, a my znowu jesteśmy przyjaciółmi”. Po odejściu Steve’a Sousy, w Legacy pojawił się Chuck Billy – Indianin z pochodzenia, występujący niegdyś w speedmetalowym zespole Rampage, a później w komercyjnej grupie Guilt. Eric: – „Chuck zadzwonił do Alexa i przyszedł do nas na próbę. Kiedy zaczął śpiewać, stanęliśmy jak wryci, gapiąc się na siebie. Nie wiedziałem co powiedzieć. Byłem szczęśliwy, gdy dotarło do mnie, że Chuck ma mocniejszy głos i większą skalę niż Zet”. Louie Clemente: – „Chuck jest bardziej wszechstronny jako wokalista niż Zetro. Potrafi śpiewać ciężko i miękko, jest melodyjny i agresywny jednocześnie. Zetro zawsze używał skrzypiącego wokalu, który bardzo szybko przechodził w pisk”. Eric: – „Po przyjściu Chucka, Zet zaczął się bardzo źle o nas wyrażać. Mówił: rzeczą, którą naprawdę lubię w Exodusie jest to, że piszemy prawdziwy materiał, czego nigdy nie robiliśmy w Legacy. Ciekawy jestem, kto upoważnił go do takich wypowiedzi na temat naszych tekstów, skoro faktycznie to on właśnie je napisał. Oto jego słowa – „Przemoc, Terror, Szalejące fale, Śmierć sieje panikę, Nie można uciec, Ciemność zwycięża, Nie ma nikogo, kto by nas uratował” [Raging Waters – przyp.]. I co mieliśmy zrobić z takimi tekstami?” Obecny skład zespołu Chuck Billy – śpiew (od 1986) Eric Peterson – gitara (od 1983) Alex Skolnick – gitara (1983–1993, 2001, od 2005) Steve DiGiorgio – gitara basowa (1999–2004, od 2014) Dave Lombardo – perkusja (1999, od 2022) Muzycy koncertowi „Metal” Mike Chlasciak – gitara (2002-2004) Glen Drover – gitara (2008, 2010, 2016) Steve Jacobs – perkusja (1997, 1999) Asgeir Mickelson – perkusja (2003) Nicholas Barker – perkusja (2006–2007) Byli członkowie zespołu Steve „Zetro” Souza – śpiew (1983–1986) Louie Clemente – perkusja (1983–1993, 2005) John Tempesta – perkusja (1993–1994, 2005) Gene Hoglan – perkusja (1996–1997, od 2011-2022) Glen Alvelais – gitara (1993, 1997–1998) Derrick Ramirez – śpiew, gitara, gitara basowa (1983–1984, 1997) James Murphy – gitara (1994–1996, 1998–1999) Jon Allen – perkusja (1999–2004, 2007) Jon Dette – perkusja (1994-1995, 1997, 2000) Steve Smyth – gitara (2000–2004) Chris Kontos – perkusja (1995-1996) Paul Bostaph – perkusja (1993, 2004-2005, 2006, 2007-2011)[2] Greg Christian – gitara basowa (1983–1996, 2004-2014) Albumy: The Legacy (1987) The New Order (1988) Practice What You Preach (1989) Souls of Black (1990) The Ritual (1992) Low (1994) Demonic (1997) The Gathering (1999) First Strike Still Deadly (2001) The Formation of Damnation (2008) Dark Roots of Earth (2012) Brotherhood of the Snake (2016)