Sophie (Celia Rowlson-Hall) rozmyśla o chwilach wspólnej radości i osobistej nostalgii po wakacjach spędzonych z tatą dwadzieścia lat wcześniej. Czas spędzony z ojcem Calumem (Paul Mescal) w tureckim kurorcie jest wciąż żywy w jej pamięci. Wspomnienia prawdziwe i wyimaginowane, wypełniają luki między nagraniami z jej miniDV, gdy próbuje porównać obraz ojca, jaki zapamiętała z tym, którego nigdy tak naprawdę nie poznała.Przykry, ponury i do bólu prawdziwy obraz depresji jakiego w kinie rzadko można doświadczyć.
Maestria. Zwycięstwo impresjonizmu w najczystszej formie. Nie doprowadził mnie do łez, ale przeraził. Do szpiku. Wszedł głęboko, chwycił za serce, złamałEmocjonalny i gorzki, kiedy jest taka potrzeba.
Komentarze
Prześlij komentarz