Epitafium: Józef Szmidt (ur. 28 marca 1935 - zm. 28/29 lipca 2024)

Józef Szmidt (ur. 28 marca 1935 w Miechowicach jako Josef Schmidt, zm. 28/29 lipca 2024 we własnym domu we wsi Zagozd koło Drawska Pomorskiego[1]) – polski lekkoatleta niemieckiego pochodzenia, wielokrotny reprezentant Polski, trójskoczek, dwukrotny mistrz olimpijski, dwukrotny mistrz Europy, rekordzista świata.Urodził się w Miechowicach (obecnie dzielnica Bytomia) na terenie ówczesnych Niemiec w niemieckiej rodzinie jako Josef Schmidt. Po zakończeniu II wojny światowej i zmianie granic polskie władze spolszczyły jego imię i nazwisko, podobnie jak jego bratu i siostrze (Eberhardt na Edward, Ingeborg na Irena), rodzina musiała też nauczyć się języka polskiego[2]. W 1975 wyjechał do Niemiec Zachodnich, do Polski wrócił w 1992. We wsi Zagozd koło Drawska Pomorskiego kupił kilkanaście hektarów ziemi, gdzie zajmuje się m.in. hodowlą kóz[2]. Z żoną Łucją ma synów Dariusza i Borysa. W 2010 otrzymał Honorowe Obywatelstwo Miasta Olsztyn[3]. Z racji pochodzenia i dyscypliny sportu nazywano go „śląskim kangurem”[4][5]. Jest bohaterem polskiego filmu dokumentalnego Champion z 1970 w reżyserii Andrzeja Trzos-Rastawieckiego[6]. Jego starszy brat Edward Szmidt (Eberhardt) także był lekkoatletą (sprinterem) i olimpijczykiem.Kariera sportowa Osiągnięcia Jeden z najwybitniejszych polskich lekkoatletów. Jako pierwszy zdobył dla Polski dwa złote medale olimpijskie: oba w trójskoku na igrzyskach olimpijskich w Rzymie w 1960 z wynikiem 16,81 m i w Tokio w 1964 z wynikiem 16,85 m (w obu przypadkach były to rekordy olimpijskie). Drugi złoty medal był tym większym osiągnięciem, że na kilka miesięcy przed olimpiadą przeszedł operację po kontuzji kolana. Na swoich trzecich igrzyskach olimpijskich (Meksyk w 1968) sportowiec poprawił wynik z IO w Tokio (uzyskał 16,89 m), ale wystarczyło to tylko na 7. miejsce. Poza triumfami olimpijskimi Szmidt dwukrotnie zdobywał mistrzostwo Europy w Sztokholmie (1958) i Belgradzie (1962). Startował też w Budapeszcie (1966) (5. miejsce) i w Helsinkach (1971) (był 11.). Jako pierwszy człowiek na świecie osiągnął 17 metrów w trójskoku. 5 sierpnia 1960 na Stadionie Leśnym w Olsztynie skoczył 17,03 m, bijąc poprzedni rekord świata aż o 33 cm. Wynik ten został poprawiony dopiero po ośmiu latach. Dziewięciokrotnie był rekordzistą Polski (w trójskoku, skoku w dal i sztafecie 4 × 100 m). 13 razy zdobywał mistrzostwo Polski: trójskok: 1958, 1960, 1962, 1963, 1965, 1966, 1967, 1969, 1970 i 1971 skok w dal: 1961 sztafeta 4 × 100 m: 1959, 1960. Był zawodnikiem Górnika Zabrze (1955), CWKS (Śląska) Wrocław (1956–1957) i ponownie Górnika Zabrze (1958–1972)[7]. Dwukrotnie był zwycięzcą Plebiscytu Przeglądu Sportowego. Zajął następujące miejsca w pierwszej dziesiątce: 1958 – 4. miejsce 1960 – 1. miejsce 1962 – 2. miejsce 1963 – 2. miejsce 1964 – 1. miejsce

Komentarze