Nelly Kim Furtado (ur. 2 grudnia 1978 w Victorii) – kanadyjska piosenkarka, autorka tekstów, producentka muzyczna i aktorka pochodzenia portugalskiego.
Podczas występu w klubie Lee’s Palace w Toronto została dostrzeżona przez Geralda Eatona, który pomógł jej w pracach przy debiutanckim albumie studyjnym pt. Whoa, Nelly!, nagranym na zlecenie DreamWorks Records. Pierwszy singiel – „Party’s Just Begun (Again)” został wydany na ścieżce dźwiękowej do filmu W matni. Jej styl to mieszanka gatunków i kultur, dzięki temu, że w młodości Furtado mieszkała w dzielnicy, w której mieszkali emigranci z Afryki, Europy i Azji. Album stał się światowym sukcesem po wydaniu trzech kolejnych singli: „I’m Like a Bird” (za który Furtado otrzymała Nagrodę Grammy w kategorii Best Female Pop Vocal Performance), „Turn Off the Light” i „...on the Radio (Remember the Days)”.
25 listopada 2003 wydała drugi album pt. Folklore, który był promowany na trasie Come as You Are Tour[4]. Na płycie znalazła się m.in. piosenka „Força”, hymn Mistrzostw Europy w piłce nożnej 2004, które odbyły się w Portugalii. Nelly wykonała go również po finale na Estádio da Luz w Lizbonie 4 lipca 2004. Ostatnia piosenka na płycie „Childhood Dreams” jest dedykowana córeczce Furtado, Nevis. Głównym singlem promującym album jest „Powerless (Say What You Want)”. Drugim singlem jest „Try”. Kolejny singiel to „Força”. Dwa ostatnie to „Explode” i „The Grass Is Green”.
23 maja 2006 wydała trzeci album pt. Loose, który promowała singlem „Maneater”. Na trzecim albumie gościnnie udzielili się m.in. Pharrell Williams, Timbaland i Ms. Jade. Album stał się numerem jeden w Stanach Zjednoczonych i Kanadzie, ale też w wielu innych krajach. 16 lutego 2007 rozpoczęła Get Loose Tour. Wróciła w marcu do swojego rodzinnego miasta, by wykonać koncert na rzecz Save On-Foods Memorial Centre. Na cześć tej wizyty lokalne władze ustanowiły 21 marca 2007 Dniem Nelly Furtado[5]. Po zakończeniu trasy wydała pierwsze koncertowe DVD/CD pt. Loose: The Concert[6].
1 kwietnia 2007 była wykonawcą i gospodarzem na Juno Awards 2007 w Saskatoon. Odebrała wszystkie pięć nagród, do których była nominowana, w tym za Album Roku i Singel Roku. Wystąpiła też na Concert for Diana na stadionie Wembley w Londynie, 1 lipca 2007, gdzie wykonała „Say It Right”, „Maneater” i „I’m Like a Bird”. W 2007 wraz z Justinem Timberlake’iem wzięli udział w nagraniu singla Timbalanda „Give It to Me”[7]. 11 lipca 2008 wystąpiła w Poznaniu w ramach obchodzonego tam Roku Klimatu i Środowiska, koncert przerwano jednak po wykonaniu przez wokalistkę trzech piosenek z powodu nawałnicy. Koncert odbył się następnego dnia.
30 marca 2009 ukazała się płyta Flo Ridy pt. R.O.O.T.S., na której znalazł się utwór „Jump” wykonywany z Nelly Furtado. 14 września piosenkarka wydała czwarty album studyjny pt. Mi Plan, na którym umieściła 12 utworów w języku hiszpańskim. Do współpracy przy płycie zostali zaproszeni m.in. Julieta Venegas i La Mala Rodriguez (utwór „Bajo Otra Luz”), Alexa Cuba („Mi plan”) i Alejandro Fernandez („Sueños”)[8]. Album promowała singlem „Manos al Aire”[9], do którego zrealizowała teledysk. 15 września wydała utwór „Más”.
Została zaproszona do współpracy z DJ Tiësto, z którym nagrała utwór „Who Wants to Be Alone”[10], umieszczony na albumie pt. Kaleidoscope. Współpraca z Timbalandem zaowocowała również piosenką „Morning After Dark” umieszczoną na jego albumie pt. Timbaland Presents Shock Value 2.
W lutym 2010 potwierdziła, że piąty album studyjny będzie zawierał niewielkie wpływy funku, a piosenki nagra ze współpracy z Ryanem Tedderem. 12 listopada 2010 wydała składankę pt. The Best of Nelly Furtado, na której umieściła największe przeboje wydane na przestrzeni 10 lat od momentu rozpoczęcia kariery, a także trzy premierowe piosenki. Na potrzeby filmu Gnomeo i Julia Nelly Furtado i Elton John nagrali cover piosenki „Crocodile Rock”[13]. Na potrzeby filmu Score: A Hockey Musical nagrała cover piosenki zespołu Rush pt. „Time Stand Still”[14]. W 2011 nagrała cover piosenki „The Seeker” w oryginalnym wykonaniu Dolly Parton na potrzeby filmu The Year Dolly Parton was My Mum[15].
14 września 2012 wydała kolejny album studyjny pt. The Spirit Indestructible[16], który promowała singlami „Big Hoops (Bigger the Better)”, „The Spirit Indestructible”, „Waiting For The Night” oraz „Parking Lot”, do których zrealizowała klipy, a także trasą koncertową T.S.I Tour. Współpracowała z producentem Rodneyem Jenkinsem, Salaamem Remi oraz DJ Tiësto[17]. 4 sierpnia 2013 wystąpiła w Szczecinie jako główna gwiazda muzyczna finału regat The Tall Ships’ Races[18]
31 marca 2017 wydała album studyjny pt. The Ride
Albumy
Whoa, Nelly! (2000)
Folklore (2003)
Loose (2006)
Mi Plan (2009)
The Spirit Indestructible (2012)
The Ride (2017)
Komentarze
Prześlij komentarz