Lato roku 1939. Wilek Lizoń prezentuje na podwórku śląskiego osiedla górniczego program trupy elwrów, miejscowych cyrkowców, którego gwoździem są żywe obrazy z życia Franciszka Buły pozującego na ludowego bohatera Pistulkę. Dynamiczna, pełna dosadnego humoru komedia specjalisty od tematyki śląskiej - Janusza Kidawy - próbuje utrwalić w fabularnej fikcji obyczajowość polskiego Śląska, która bezpowrotnie odeszła do historii.Bardzo pozytywnie mnie zaskoczył. To chyba najlepszy obraz o Śląsku, jaki dotychczas obejrzałem. Gdybym miał się czepiać to tylko do jednej rzeczy. Ślązacy zostali przedstawieni zbyt czarno-biało - z jednej strony zwolennicy Polski, z drugiej Niemiec. Z pewnością wielu było takich, dla których najważniejsza była tożsamość śląska. Ze względów ideologicznych (film nakręcono w 1980 roku) ten wątek pominięto. Pokazano za to śląską kulturę i obyczajowość okresu międzywojennego. Moim zdaniem bardzo dobrze. 8/10
Komentarze
Prześlij komentarz