W pewną majową noc główny bohater, Karol, powstaniec listopadowy, więzień Sybiru, po latach tułaczki wraca do domu, do ukochanej żony Józefy i córki Klary. Nie wie, że uznano go za umarłego. Z przerażeniem widzi, że żona, ciągle kochająca i tęskniąca, ma jednak nowego męża. Rozpoczyna się życie tragiczne, ukrywanie się przed ludźmi, udawanie innego, szukanie kolejnych siedzib, na szczęście z pomocą wiernych przyjaciół, starego sługi Jakuba, przyjaciela z lat młodzieńczych Bolka, pomocnego mecenasa Petrowicza. Ale ból i tęsknota są przemożne. Kraszewski sprawnie prowadzi tę krótką opowieść. Mnoży zwroty akcji, ubarwia stylistycznie fragmentami rzekomego dziennika Karola, napina ciekawość czytelnika i - wbrew wielu krytykom - wcale nie zmierza do optymistycznych rozwiązań. Ma w sobie ta książeczka przygarść stereotypów i nadmiar romantycznej uczuciowości, ale zarazem coś bardzo naturalnego i wzruszającego.
Komentarze
Prześlij komentarz