Gösta Berling saga to opowieść o życiu wokół jezior Fryken w szwedzkim regionie Värmland w latach 20 XIX wieku. Fabuła powieści skupia się na trzech bohaterach. Są to kolejno: ksiądz Gösta Berling (zdymisjonowany za nieodpowiednie prowadzenie się i nadużywanie alkoholu), majorowa z majątku Ekeby, a także właściciel majątku, Sintram, który żyje w konszachtach z diabłem. Intrygująca lektura, wzbudzająca, szczególnie na początku, mocno ambiwalentne odczucia za sprawą takich składników jak nieco przesadna podniosłość stylu czy rozpoczynające niektóre rozdziały mini-inwokacje, nierzadko skierowane do elementów przyrody, uczynionej jednym z bohaterów tego dzieła. Gdy jednak oswoiłem się trochę z tą neoromantyczną stylizacją, dotarło do mnie, że oto mam do czynienia z uniwersalną opowieścią o walce dobra ze złem, miłości z obojętnością, przystrojonej w draperię kryjącą potężną broń autorki - niezmiernie sugestywne opisy, z jednaką siłą opiewające piękno natury, charakterystyczny klimat Skandynawii, dawne obyczaje, niezłomność surowej moralności, czy wreszcie niszczący żar uczucia
Komentarze
Prześlij komentarz